Μετά απο καιρό ποστάρω για μια απο τις πιο γνωστές και αμφισβητούμενες ταινίες του Ιταλού Bernando Bertolucci την οποία και είδα χτές.
Director:Bernardo Bertolucci
Writers:Bernardo Bertolucci
Year: 1972
Η Jeanne είναι μια 20χρονη που ψάχνει ένα διαμέρισμα στο Παρίσι για να μείνει με τον αρραβωνιαστικό της Tom.Ο Paul είναι ένας 50άρης ιδιοκτήτης μοτέλ που μόλις η γυναίκα του έχει αυτοκτονήσει.Συναντιούνται τυχαία σε ένα άδειο διαμέρισμα και εκεί ξεκινάει ένας ''δεσμός'' εξαναγκασμού αλλα και αλληλεξάρτησης.
Η ταινία αποτέλεσε σοκ κυρίως για τις τολμηρές ερωτικές σκηνές της(οι οποίες είναι και μερικές απο τις καλύτερες που έχω δεί) αλλά και για τη γενικότερη στάση της.Ένας μηδενισμός και μία δυσφορία δημιουργείται τόσο απο τα θεσπέσια πλάνα με την ΤΕΛΕΙΑ φωτογραφία και τις υπολογισμένες μέχρι αηδίας κινήσεις της κάμερας όσο και απο τις φαντασιώσεις και χυδαίες ατάκες που ξεστομίζει κυρίως ο Paul αλλά δέχεται η Jeanne.Τα πρόσωπα φαίνεται να βρίσκονται σε μία πλήρη κενότητα με την ζωή του Paul να έχει καταστραφεί πλήρως(φαίνεται αμυδρά σε όλη τη ταινία αλλά κυρίως προς το τέλος) και την ζωή της Jeanne να συμπληρώνεται απο ένα ψεύτικο πλήρως κλισαρισμένο ντοκιμαντέρ που γυρίζει ο Tom με πρωταγωνίστρια την ίδια.Το αρσενικό παρουσιάζεται ως άρχοντας του παιχνιδιού,με έναν Marlon Brando να είναι άλλωτε ψυχρός άλλωτε θερμός, που αρχίζει και τελειώνει ολη αυτή την ιστορία αλλα τελικά βρίσκεται χαμένο.Ο Bertolucci δεν αφήνει πουθενά να χαθεί το κλίμα της ταινίας με άδειους χώρους και περίεργους φωτισμούς να κυριαρχούν ενω τα πρόσωπα κινουνται φυσικότατα μέσα σε αυτό το σκηνικό μέχρι να επέλθει η τελική απελευθέρωση.Η τελευταία σκηνή είναι κορυφαία.
Ταινία κατ' εμε μάστ μάθημα για ακροατές αλλα και τον νεότερο κινηματογράφο γενικότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου