Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Mr. Lonely

Έχω καιρό να γράψω στο blog και σκέφτηκα να γράψω για μια ταινία που είδα το καλοκαίρι, με συγκλόνισε και είναι πλέον στις αγαπημένες μου.

Σκηνοθέτης: Harmony Korine
Σεναριογράφος: Harmony Korine, Avi Korine
Προβλήθηκε: 2008
Είδος: Δραματικό, Κωμωδία

Τοποθετούμαστε στο Παρίσι όπου παρακολουθούμε έναν νεαρό να βγάζει τα προς το ζην κάνοντας στον δρόμο τον Michael Jackson. Γνωρίζει μια μίμο της Marilyn Monroe η οποία τον προσκαλεί να μείνει μαζί της στον πύργο που έχει στην Σκωτία όπου ζει με τον άντρα της, μίμο του Charlie Chaplin, την κόρη της Shirley Temple και άλλους μίμους μεταξύ των οποίων η Βασίλισσα της Αγγλίας, ο James Dean, ο Αβράαμ Λίνκον, ο Πάπας, η κοκκινοσκουφίτσα, η Madonna και άλλοι. Ο Michael τους πετυχαίνει σε μια περίοδο που προετοιμάζουν ένα σόου για τον κόσμο. Αρχίζει να ερωτεύεται την Marilyn. Το ίδιο κι εκείνη, δίχως όμως να διευκρινίζουν τα συναισθήματα τους ο ένας στον άλλο. Και με την άφιξη του Michael και το άγχος για την παράσταση αρχίζουν να πέφτουν τα προσωπεία των κατοίκων του πύργου. Παράλληλα βλέπουμε την εξής περιπέτεια: σ' ένα μοναστήρι ένας μοναχός μαζί με κάποιες καλόγριες πάνε να εφοδιάσουν ένα φτωχό χωριό με τρόφιμα πετώντας τα από ένα αεροπλάνο. Κατά τη διάρκεια της αποστολής μια από τις καλόγριες πέφτει από το αεροπλάνο αλλά δεν παθαίνει απολύτως τίποτα. Πεπεισμένη πως την έσωσε η προσευχή, πηγαίνει στις υπόλοιπες μοναχές και τους λέει πως ο Θεός τις καλεί για να ελέγξει την πίστη τους. Παρατηρούμε ότι κατά την διάρκεια της τριβής των μίμων αρχίζει να φαίνεται ο πραγματικός εαυτός τους και ότι στην πραγματικότητα ο εαυτός που φαίνεται να έχουν είναι δανεικός, δηλαδή οι άνθρωποι που μιμούνται. Ο Τσάπλιν είναι γυναικάς, ο Αβράαμ Λίνκον αυστηρός αλλά και αλληλέγγυος, η Βασίλισσα διακοσμητική. Με αυτή την στάση τους θέλουν να ενταχθούν στην κοινωνία ή θέλουν να την αποφύγουν γιατί πιστεύουν ότι δεν ανήκουν εκεί; Στην πραγματικότητα είναι άνθρωποι μοναχικοί, με συναισθήματα που δεν μπορούν να μοιραστούν και τους πνίγουν, που έχουν πιστέψει πως όλη τους η ζωή είναι το σόου που ετοιμάζουν. Ο Michael το καταλαβαίνει πιο γρήγορα από τους άλλους και προσπαθεί να γνωρίσει τον πραγματικό του εαυτό, βλέποντας θετικά την ζωή, σε αντίθεση με την Marilyn που όταν συνειδητοποιεί ποιά είναι, συμπεριφέρεται αυστηρά στον εαυτό της... Αυτοί οι άνθρωποι έχουν σαν ελπίδα για να ζουν τις ζωές κάποιων άλλων. Οι καλόγριες έχουν την πίστη στο Θεό. Και οι δύο μεριές μοιάζουν αρκετά. Θεωρούν ότι πρέπει να βασιστείς αλλού για να πάνε όλα στη ζωή σου όπως τα θες. Φυσικά αυτή η θέληση αποδεικνύεται ψεύτικη και αυτό φαίνεται έντονα στην κατάληξη που έχουν οι καλόγριες όταν δοκιμάζουν να πέσουν από το αεροπλάνο. Κανείς δεν χρησιμοποιεί την δική του δύναμη. Ο σκηνοθέτης φαίνεται να κρατά παραμυθένια στάση απέναντι στους ήρωές του πράγμα που δένει ωραία με την απαισιόδοξη αύρα που επικρατεί. Το σενάριο έχει κάποια κενά γιατί οι ήρωες στις συζητήσεις τους (ή και στους μονόλογους) αοριστολογούν αλλά όταν αρχίζουν τα πράγματα να γίνονται πιο σφαιρικά, που είναι και ο σκοπός της σκηνοθεσίας εφόσον έχει να καλύψει κάτι αχανές, δεν καταλαβαίνεις καν τα κενά τα οποία και ίσως να μην υπάρχουν και να εξυπηρετείται έτσι η ταινία. Πολύ πιθανό μιας και ο σκηνοθέτης έχει γράψει το σενάριο. Συνοψίζοντας, το θέμα που διαπραγματεύεται η ταινία είναι το αχανές "υπάρχω" και δεν μιλάει στην λογική αλλά στο συναίσθημα και οι εικόνες της είναι γλυκήτατες και παραμυθένιες, στιγματίζοντας έτσι την ταινία, χαρακτηρίζοντας την μοναδική, φρέσκια και μοντέρνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου