Μία ελληνική ταινία αυτή τη φορά.Τα φτηνά Τσιγάρα του Ρένου Χαραλαμπίδη.Πρωταγωνιστης ο ίδιος σε μια άκρως πορσωπική ποιητική ταινία που δεν ξέρω αν εκφράζει τον ίδιο πάντως μπορεί να αγγίξει ευαίσθητες χορδές.Στο πλάι του αρκετά καλή η Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους(ο λόγος που η ταινία απέκτησε κάποια δημοσιότητα) αλλα και ένα πολύ καλό κάστ με χαρακτήρες ίσως καρικατούρες οι οποίοι όμως σχεδόν αβίαστα και μέσα απο ισχυρές δόσεις σουρεαλισμού μαύρου χιούμορ και ονείρου βγάζουν μια τραγικότητα ανυψώνοντας την ταινία.Θα μπορούσε κάποιος να την χαρακτηρίσει ως μια ποπ-αγγελοπουλική ταινία αφου της λείπει το βάρος του πρώτου αλλά κρατάει κομμάτια ποίησης αυτού και καταφέρνει χωρίς να είναι επιτηδευμένη να προκαλέσει τα συναισθήματα.Η σκηνοθεσία του ειναι στυλιζαρισμένη αλλα οχι υπερβολική και ενοχλητική.Όμορφο ταξίδι σε μια άδεια Αθήνα και ένα ταξίδι στους χαρακτήρες του που αποκτούν ένα βάθος(εκτός της Παπαχαραλάμπους ίσως)..Απο τον τυχωδιόκτη με επάγγελμα την βόλτα στην Αθήνα,στον λούζερ τύπο Θανάση,στον αινιγματικό καφετζή και στην πιο τραγική τελικά φιγούρα,τον Μανώλη η ταινία τελικά δικαιώνει αυτόν που μιλάει πολύ στον εαυτό του και λίγο στους άλλους και φτιάχνει μια ερωτική ιστορία δίχως ούτε ένα φιλί..
Μια έκπληξη για μένα..Δεν είναι η ταινία αριστούργημα του παγκόσμιου κινηματογράφου μακάρι όμως να γυριζόντουσαν και άλλες τετοιες ελληνικές ταινίες με προσωπικό ύφος,άποψη και ΣΕΝΑΡΙΟ(και οχι μια ιστορία εποχής παρμένη απο κάποιο βιβλίο που εξαρχής ειναι καταδικασμένη σε αποτυχία) που ανετα θα μπορούσε να κάνει μια κάποια επιτυχία στο εξωτερικό..Το soundtrack του Παναγιώτη Καλατζόπουλου είναι απλά εκπληκτικό..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου