Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

To πείραμα

Τα τελευταία χρόνια ο Γερμανικός κινηματογράφος γνωρίζει μία άνθηση αφου και ποιοτικά καλές ταινίες βγαίνουν και πηγαίνουν καλά εμπορικά.Το δεύτερο βέβαια επηρεάζεται άμεσα και απο την πτώση του Hollywood σε όλους τους τομέις.Απο τις πρώτες ταινίες αυτής της ανάκαμψης ήταν το Das experiment του Oliver Hirschbiegel.

Σκηνοθέτης: Oliver Hirschbiegel
Σενάριο: Mario Giordano(novel),Mario Giordano(screenplay)
Προβλήθηκε : 2001
Είδος: Δραματικό,Θρίλερ

Υπόθεση-Ένας ερευνητής ανθρωπίνων συμπεριφορών δημοσεύει αγγελία που ζητάει ανθρώπους για εξομοίωση συνθηκών φυλακής.Οι άνθρωποι που ανταποκρίνονται χωρίζονται σε κρατούμενους και δεσμοφύλακες ενώ όλες τους οι κινήσεις παρακολουθούνται.Αρχικά το πείραμα πηγαίνει όπως το περιμένουν αλλά κάποια στιγμή ξεφεύγει απο κάθε έλεγχο.

Το ''story'' είναι ανάλογο με αυτό του πρόσφατου Die welle(Το κύμα) και βασίζεται όπως και εκείνο σε αληθινά γεγονότα και σε βιβλίο.Δεν το έχω ψάξει όμως μου φαίνεται κάπως κάποιοι άνθρωποι να τα δέχτουν όλα αυτά τόσο εύκολα και να μην φύγουν έστω και αν είχαν ανάγκη τα λεφτά.Κάνοντας αυτή τη παραδοχή βλέπουμε οτι το Πείραμα ειναί πολυ πιο προσεγμένο και βαθύ απο το πρόσφατο κύμα οπου η αλήθεια είναι οτι περίμενες το κάθε τι που θα γίνει.Εδώ η ανάλυση στην αντίδραση του κάθε χαρακτήρα είναι πολύ πιο προσεγμένη, ειδικά στον Tarek(πρωταγωνιστής) και τα κλισέ αποφεύγονται.Οι μεταπτώσεις είναι συχνές και οι χαρακτήρες δεν έχουν μια όψη δηλαδή δεν είναι καρικατούρες όπως στο κύμα.Εχει ενδιαφέρον να βλεπεις πως οι άνθρωποι βγάζουν τον πραγματικό εαυτό τους κάτω απο συνθήκες πίεσης(κρατούμενοι) ή όταν έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν εξουσία(δεσμοφύλακες) ενώ αυτός που τους ελέγχει βγάζει όλη του την αλλαζονεία και τελικά όλο αυτό του γυρνάει boomerang.Απειροι συμβολισμοί μπορούν να γίνουν και σε επίπεδο κοινωνίας.
Προσωπικά δεν το θεωρώ μία μεγάλη ταινία αλλά μία πολύ καλή οπου μπορείς να τη δεις ευχάριστα δίνει με πολύ σωστό και οχι τόσο αναμσημένο τρόπο οτι θέλει να σου δώσει και σκηνοθετικά και υποκριτικά είναι πάρα πολυ υψηλά.Για αυτό άλλωστε και έκανε τόσο πάταγο.Απο την άλλη η ''Πτώση'' του ίδιου σκηνοθέτη μου άρεσε περισσότερο κυρίω λόγω της έντασης που έβγαζε ενω η αγαπημένη μου απ όλες αυτες παραμένουν ''Οι ζωές των άλλων''.

1 σχόλιο:

  1. Ταινιάρα. Κλειστοφοβική και ωμή. Την είχα δει πιο μικρή και είχα κλάσει πατάτες :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή